TRANSLATOR
ambona w kościelw w Kużnicy
Kapliczka św. Rozalii na ulicy Helskiej
Z Juraty do Kuźnicy.
Zapisy historyczne z końca XVI wieku , mówią o tym że Kuźnica leżała wówczas na jednej z ciągu wysepek, z których połączenia powstała Mierzeja Helska. Wskazywana jest jako miejsce budowy czterobastionowego fortu "Kazimierzowo" ( 1634-1635 r.) obsadzonego 200-osobową załogą, opuszczonego po potopie szwedzkim .
Wydany w 1883 tom IV Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich podaje, że w:
"R 1663 stała tu tylko jedna chata, inne zapewne w czasie wojny szwedzkiej zrujnowane i opuszczone. Wieś należała do dóbr starosty puckiego. Lustracya tegoż starosty z r. 1678 donosi: Od r.1660 trzymał tę osadę Wojciech Byzewski jure emphiteutico do lat 30. Ale popełniwszy kryminał praedae z rozbitego okrętu lubeckiego i circumstancyi zabicia ludzi niewinnych w tym okręcie od nawalności salwowanych z zięciem swoim Matysem Walkowcem, zgodził się z panem Karolem Fondoren, plenipotentem pryncypałów przerzeczonego okrętu lubeckiego i residuitatem annorum emphiteuticorum puścił temu to Fondoren. 
Powinność posesora taka: brzegu morskiego pilnować, piwo pańskie i gorzałkę szynkować i czynszu za rok dawać fl.8"
W 1883 roku Kuźnica liczyła " zagrodników-rybaków 21, mieszkańców samych katolików 332, domów 50. […] Rolnictwem wcale się nie zajmują mieszkańcy".
Zwiedzamy kościół rybacki z lat 30. XX w. z amboną w kształcie łodzi, wzorowany na kościele w Swarzewie a następnie spacerując po uliczkach Kuźnicy oglądamy port rybacki i budujący się nowy port jachtowy. Na głównej ulicy mijamy kapliczkę postawioną po wielkim sztormie w 1889 roku.
Opuszczając Kuźnice jesteśmy żegnani przez św. Barbarę w przydrożnej kapliczce.
Zbyszek Mat
Kużnica na Helu