TRANSLATOR
Golub-Dobrzyń –„dwa w jednym”.
Spór gdzie kończymy naszą wyprawę po Polsce rozwiązano w 1950 roku. To w tym roku Golub-Dobrzyń powstał z połączenia dwóch miast Golubia i Dobrzynia.
Prawa miejskie Golub otrzymał w 1331 roku z rąk Krzyżaków, a Dobrzyń - w 1789 roku W okresie krzyżackim w Golubiu znajdowała się siedziba komturstwa golubskiego. Od 1466 roku miasto należało do króla polskiego. W latach 1611 – 1625 starostwo znajdowało się w rękach królewny Anny Wazówny, przeżywając w tym czasie największy rozwój gospodarczy. W następnych latach starostami były: królowa Konstancja, jej córka królewna Anna Katarzyna oraz królowa Cecylia Renata. O okresie tym zwykło się mówić, jako o rządach babskich. Stopniowy upadek znaczenia miasta rozpoczął się od połowy XVII wieku. Po II rozbiorze kraju miasto znalazło się w zaborze pruskim. Na krótko w latach 1807 – 1815 należało do Księstwa Warszawskiego.
Na wzgórzu zamkowym wznosi się zamek zbudowany przez Krzyżaków w latach 1296 – 1310 z przeznaczeniem na siedzibę komtura. Wielokrotnie zdobywany i niszczony. Za rządów starościny królewny Anny Wazówny, siostry króla Zygmunta III Wazy, zamek zmienił wygląd z gotyckiej warowni na renesansową rezydencję pałacową zwieńczoną attyką. W 1807 roku pełnił funkcję lazaretu wojsk francuskich, a w 1833 roku Prusacy przeznaczyli go na więzienie. W latach 1947 – 1953 przystąpiono do odbudowy zamku. Odbudowany zamek został siedzibą miejscowego oddziału Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego.
U stóp Zamku, położone jest malownicze miasteczko, otoczone średniowiecznymi murami z wąskimi uliczkami prowadzącymi do niesamowicie romantycznej Starówki tonącej w pelargoniach z wszechobecnym szmerem wody unoszącym się z klasycznej restauracji fontanny. Wszystko to razem tworzy niepowtarzalny klimat porównywalny z miastami południowej Hiszpanii.
W północno – zachodnim narożniku rynku znajduje się drewniany dom z podcieniem zwany „Pod Kapturem” z XVIII wieku. Na ul Kościelnej wznosi się gotycka świątynia św. Katarzyny z 1 połowy XIV wieku. Kościół był kilkakrotnie niszczony przez pożary w 1414 roku, w końcu XVI wieku oraz w 1689 roku. Wewnątrz znajdują się fragmenty późnogotyckiej polichromii z początku XVI wieku, fragmenty renesansowego nagrobka wojewody pomorskiego Krzysztofa Kostki. Na wieży wisi gotycki dzwon z XV wieku.
Okolice Golubia-Dobrzynia urozmaicone są licznymi jeziorami, lasami i pagórkami a więc korzystając z uroków zamkowej restauracji i odpoczynku na łonie natury spędzimy tu kilka dni a kompleks pałacowo-parkowy z bogatym drzewostanem i malownicze jary i wąwozy uzupełniają malowniczy krajobraz.
Zbyszek Mat.